Kerstfeest

Zondag was het kerstfeest. Toen zijn papa, mama en ik naar de samenkomst geweest om samen met andere mensen er aan te denken en te vieren dat de Here Jezus is geboren. We gaan altijd op zondag naar de samenkomst. Maar nu was het een beetje extra speciaal.
Omdat het zo'n belangrijke dag is en zo'n leuke dag gingen we ook gezellig met z'n allen lekker eten. Opa had toen ook nog een mooi verhaal voorgelezen over de Here God. Het was een fijn kerstfeest!

Dit is het verhaal dat opa voorlas (www.gesprekmetgod.nl)
"Een kort kerstverhaal waarvan je zult houden!"
25/12/02auteur onbekend
Elke december, beloofde ik om van Kerstmis een kalme en vredige ervaring te maken. Ik had niet essentiële verplichtingen teruggedrongen - veelvuldig kaarten schrijven, eindeloos bakken, versieren, en zelfs teveel uitgeven. Toch, vond ik mezelf nog steeds uitgeput, niet in staat om de dierbare familiemomenten te waarderen, en natuurlijk, de ware zin van Kerstmis.
Mijn zoon, Nicholas, zat dat jaar in de kleuterklas. Het was een spannend jaargetijde voor een zesjarige. Weken lang leerde hij liedjes uit zijn hoofd voor zijn schools "Wintervoorstelling". Ik verkreeg het niet over mijn hart om hem te vertellen dat ik moest werken tijdens de avond van de opvoering. Onwillig om zijn stralende moment te missen, sprak ik met zijn lerares. Zij verzekerde me dat er 's ochtends nog een generale repetitie zou zijn. Alle ouders die 's avonds niet bij de opvoering konden zijn waren welkom om dan te komen. Gelukkig leek Nicholas tevreden met het compromis.
Dus op de morgen van de generale repetitie, sloot ik tien minuten voor aanvang aan in de rij en vond ik een plekje in de kantine. Door de ruimte zag ik verschillende andere ouders stilletjes een plekje zoeken. Terwijl ik wachtte, werden de leerlingen de kamer binnengeleid. Elke klas, begeleid door hun leraar, zat in kleermakerszit op de grond. Daarna stond iedere groep Ă©Ă©n voor Ă©Ă©n op om hun lied ten gehore te brengen.
Omdat het publieke schoolsysteem lang geleden was gestopt met het verwijzen naar de feestdag als "Kerstmis", verwachtte ik niets anders dan plezier, commercieel entertainment - liedjes over rendieren, Santa Claus, sneeuwvlokjes en goed humeur. Dus, toen mijn zoons klas stond en "Christmas Love" [vertaling: "Kerstliefde"] zong, was ik lichtelijk verrast door haar titel.
Nicholas straalde helemaal, net als zijn klasgenoten, aangekleed met wollige wanten, rode truien, en stralende mutsen op hun hoofden. Degenen op de eerste rij - midden op het podium - hielden grote letters omhoog, Ă©Ă©n voor Ă©Ă©n, waarmee ze de titel van het lied spelden. Als de klas de "C staat voor Christmas" zou zingen, hield een kind de letter C omhoog. Toen, "H staat voor Happy", enzovoort enzovoort, totdat elk kind zijn deel omhoog hield en de complete boodschap "Christmas Love" las.
De voorstelling verliep gladjes, tot we haar plotseling opmerkten. Een klein, stil meisje op de eerste rij die de letter "M" ondersteboven vasthield - zich er totaal niet van bewust dat haar letter "M" leek op een "W". Het publiek van kinderen uit groep een tot en met zes grinnikte om de vergissing van de kleine meid. Maar ze had geen idee dat ze om haar lachten, en dus stond ze daar, trots met haar "W".
Ondanks dat veel leraren de kinderen stil probeerden te houden, hield het lachen aan totdat de laatste letter omhoog was en we het geheel zagen. Een stilte viel over het publiek en men zette grote ogen op. Op dat moment, begrepen we de reden dat we daar waren, waarom we deze feestdag vierden, zelfs in chaos. Er was een zin voor onze festiviteiten.
Want toen de laatste letter omhoog werd gehouden, stond er luid en duidelijk
"CHRISTWAS LOVE" [vertaling: "Christus was Liefde"]
En, ik geloof, dat Hij dat nog steeds is.