Ruben, Daniël, Jonah, Manasse

27 augustus 2007

Daar zijn we weer

Hoi allemaal,

Het heeft wel een poosje geduurd. Maar nu eindelijk weer een berichtje van ons.
De laatste keer was dat mama jarig was. Maar daarna is er weer van alles gebeurd. Ik heb alleen niet overal foto's van. Vorige week ging mama een weekendje logeren met tante Polly. Tante Polly had wat leuks gewonnen. Ze mocht gratis naar een groot feest met allemaal leuke muziek. Iedereen slaapt daar in tentjes, maar tante Polly had ook nog gewonnen dat ze niet in een tentje hoefde te slapen maar in een camper. Een soort echt huisje, maar dan met wielen. Mama en tante Polly hadden het heel leuk gehad. En Daniel en ik waren lekker bij papa thuis en hebben het ook heel leuk gehad. Konden we allemaal kunstjes doen die we anders niet doen omdat mama ze eng vindt. Maar alles is goed gegaan gelukkig.


Toen mama weer thuis was, was alles gewoon weer als anders. Papa naar zijn werk en mama voor ons zorgen. Maar dinsdag toen ik wakker werd had ik opeens heel erg pijn aan mijn nek. Zo'n pijn dat ik niet op kon staan en alleen maar moest huilen en liggen. Mama had de dokter gebeld en daar konden we toen heen. Maar de dokter wist het ook niet zo goed. Toen gingen we naar een speciale dokter die alles weet over kindjes. En die wist het ook niet zo goed. Ze gingen toen wat bloed uit mijn vinger halen en kijken of ze het dan wisten. Maar gelukkig was dat allemaal goed. Toen moesten we nog maar een keer terugkomen. Dus mama weer met me naar het ziekenhuis. Auwauw ! Was niet leuk hoor. Met zo'n pijn in de auto. Maar het moest van mama. De dokter zei weer dat we nog maar een keer moesten terugkomen en toen de laatste keer ging ik heel voorzichtig lopen en eigenlijk viel het toen wel weer mee. Dus ik ging er maar lekker vandoor. In mijn pyama met hondje onder mijn arm en een dekentje onder mijn andere arm liep ik gewoon het ziekenhuis uit. Haha ! Mama stond een beetje raar te kijken. En de dokter en mama waren allebei blij. En nu hoef ik niet meer te liggen, want ik heb geen pijn meer gelukkig.
Dus tante Polly en ik konden toen 's middags weer lekker samen gek doen.

Groetjes van Ruben

0 Comments:

Een reactie posten

<< Home