Gemeentedag

Vandaag met de kerk een dagje gezelligheid gehad. Niet dat het anders niet gezellig is natuurlijk, maar nu deden we daar gewoon nog een schepje bovenop. Eerst gezellig koffie gedronken, daarna naar de midgetgolfbaan en tot slot nog gebarbecued met elkaar. De kinderen hebben zich ook prima vermaakt in de speeltuin achter de kerk. Ze waren wel erg moe. Gisteren hadden we ook nog de slotavond van de avondvierdaagse achter de rug. Nu liggen ze allemaal lekker te slapen. Morgen weer zo'n drukke dag. Maar maandag kunnen ze op school lekker weer uitrusten ;-)
 

Juda Dirk Brouwer

Vrijdagochtend om 9:43 is er een lief, klein, schattig jongetje geboren in de familie. Mijn zus Esther is bevallen van ons neefje Juda. Papa Wilmer, zus Hanna en mama Esther maken het goed. En de bevalling was....ach...ja gewoon....een hele bevalling. Ik was er al even heen vrijdag. Maar morgen mogen we met z'n vijfjes er op bezoek. Neefje meets neefjes. Foto's volgen morgen denk ik.
 

 

Vroeger

Ik heb altijd gezegd dat het me leuk leek om jongens te krijgen. Inmiddels hebben we er dan drie en vind ik het nog steeds fantastisch. Het enige wat me er jammer aan leek is dat ik al dat geknutsel waar ik zelf zo van hou, dan niet meer echt op mijn kinderen kon overbrengen. Maar dat valt reuzemee :-) Ze zijn dol op knutselen. Van de week knutselden we pompoenen ! Net als vroeger (weet je nog Karin, in de trein van Zwolle naar Emmen was het geloof ik) ! Daniel had echt geweldig veel geduld en was reuzetrots toen het af was. Inmiddels liggen de pompoenen alweer voor pampus ergens in huis. Het blijven tenslotte wel jongens ;-) maar we hebben er toch een hele middag plezier mee gehad.
 

Uit het archief

Al bijna zes jaar ben ik aan het bloggen over onze bezigheden. Ik mag wel zeggen dat het inmiddels ons plakboek is geworden. Zes jaar is al zo'n tijd dat ik al best een keer een archieffoto mag plaatsen vind ik. Deze kwam ik tegen van de week. Daniël op z'n charmantst. En zoals je ziet had Ruben toen al het beste met zijn broertje voor :-)
 

Croissantje

Weinig foto's de laatste tijd. Maar we beleven genoeg hoor. Zo breng ik 's avonds meestal Jonah naar bed en lezen we samen een boekje. Vorige week was dat een aantal keren het boek van rupsje nooitgenoeg. En zoals de echt kenners zullen weten, eet rupsje zijn hele buikje vol, krijgt buikpijn, eet vervolgens een blaadje, wordt een grote sterke rups en maakt een cocon. Nou dat laatste daar is Jonah het dus niet mee eens. Hij blijft consequent volhouden dat het een croissantje is en niks geen cocon. Ik wil hem natuurlijk leren dat dat toch echt het huisje is en dat ie daarna een mooie vlinder wordt. Maar ook dat laatste is hij het niet mee eens. Hij ziet alleen een rupsje in het midden tussen de vleugels. Nou goed. Jonah houdt er zo zijn eigen verhaal op na. En zo in deze fase van zijn leven bespaar ik mij de moeite en maken we er samen een heel bijzonder verhaal van over een rupsje dat zelfs toen hij allang zware buikpijn had, toch nog een croissantje ter grootte van zijn eigen huis opat. En hij leefde nog lang en gelukkig. Dat dan weer wel.